Van contemplatie naar inspiratie

Leven anno 2019.

Nog nooit hebben we zoveel kennis tot ons kunnen nemen over alles wat er op de aarde gebeurt als in deze tijd. Begrijp me wel; op zich is dit niet verkeerd. Maar we moeten ervoor oppassen onszelf niet te verliezen in alle berichtgeving over rampspoed, oorlogen en ander slecht nieuws. Het is belangrijk op tijd weer naar binnen te keren, ons af te stemmen op wat ons dieper beweegt, wat echt belangrijk voor ons is. En ook ‘gewoon’ genieten van de kleine dingen….!

Jezelf terugtrekken

Het Nederlandse woord ‘retraite’ komt van het Franse woord ‘retraiter’ = terugtrekken. Even afstand nemen van alles, jezelf weer opladen, afstemmen op wat echt belangrijk voor je is. Gezien de belangstelling voor retraites kun je gerust stellen dat veel mensen hier behoefte aan hebben. Kerken lopen misschien wel leeg, maar mensen hebben wel degelijk behoefte aan zingeving en stilte. Kloosters hebben dit van oudsher in zich. Contemplatieve ordes leven al sinds eeuwen teruggetrokken van de wereld om zich af te stemmen op gebed, stilte en op God, maar natuurlijk ook op zichzelf (naar binnen kijken) en de medemens. Uiteindelijk gaat het er immers om wie we zijn als mensen met elkaar, de liefde.

Het kloosterleven

In bijna alle westerse, Christelijke, kloosters wordt geleefd volgens de leefregels van de heilige Benedictus, een geestelijke die leefde van 480 tot 547. Hij wordt beschouwd als de vader van het kloosterleven in de Latijnse kerk. De regels van Benedictus zijn een belangrijk uitgangspunt voor het kloosterleven. Ze gaan over het gemeenschappelijk delen van bezittingen, over hoe te leven in praktische zin, over het dagelijkse gebed en alles wat er aan de orde komt wanneer een groep mensen op contemplatieve wijze met elkaar […]

Prachtig en rustig gelegen in een golvend, bosrijk landschap vlakbij Oosterbeek ligt cisterciënzer abdij Koningsoord. Een 30-tal zusters Trappistinnen verhuisden in 2009 naar deze plek omdat, door de stadsuitbreiding van Tilburg, Berkel-Enschot geen geschikte plek meer was voor een contemplatieve orde. Wandel naar Jezelf organiseert sinds 2013 retraites in dit nieuw gebouwde klooster. Stilte en gebed vormen het hart van het bestaan van de zusters.

Het loopt tegen kerst 2017 als ik zuster Wendelien ontmoet voor het interview in een van de spreekkamers van de abdij. Zij is een van de jongere zusters, een spontane vertelster. We zitten net, als ze wordt opgeroepen voor een technisch probleem: de geluidsinstallatie van de kerk hapert. Een van haar taken is zorgen dat de techniek in het klooster werkt. Ik geniet van haar zachte Vlaamse tongval.
Wie zijn je ouders en hoe was je jeugd?
‘Ik ben in 1979 geboren in het Vlaamse dorpje Hooglede vlakbij Roeselare. Mijn ouders hadden beiden veel tegenslag met hun gezondheid en mijn vader overleed toen ik 19 jaar was. Als klein kind kwam ik daarom veelvuldig in het ziekenhuis. We gingen ook vaak naar Lourdes wat ik prachtig vond. In Lourdes was ik erg onder de indruk van het samen zijn met zoveel gelijkgerichte mensen.

Wanneer voelde jij je roeping? Hoe ging dat?
In 1997 – ik was 18 – ging ik op kamers wonen in Antwerpen voor een studie tolk/vertaler Frans – Italiaans. Om af te studeren koos ik het boek “De minnaressen van Mussolini”. Vertalers kozen toen wel eens voor een verblijf in een klooster om de rust en concentratie te vinden voor het vertaalwerk. In België vond ik niets. Mijn moeder zei: “jij met jouw internetervaring, zoek maar iets in Italië”. Zo vond […]